با مدیران

بعضی ها فکر می کنند همینکه فلانی آدم متدین و خوبی است حتماشایستگی پست های مدیریتی را هم دارد . غافل از اینکه مدیریت برای انسان های عادی  نیاز به پیش زمینه هایی دارد که متدین بودن تنها یکی از آنها است .مدیریت یک تخصص ، فن و دانش اکتسابی  است هرچند چاشنی های ذاتی هم در آن بی تاثیر نیست .بنا بر این لازم است در کنار تعهدو تدین که البته جایگاه بس والاو اساسی دارد ،ضرورتا قله های دانش مدیریت نیز فتح شود تا خدای ناکرده سنگرهای کلیدی اسلام به دست نااهلان و نامحرمانی که فقط از دانش مدیریت آن هم بدون پشتوانه اخلاقی برخوردارند نیفتد .یک حدیثی از پیامبر اعظم (ص) بنویسم تاتکلیف مدیریت در اسلام روشن شود .ما هر چه هم خوب باشیم از ابوذر متعبد تر نمی شویم . اما جناب ابوذر با همه مراتب بندگی اینچنین مرد خطاب پیامبر قرار می گیرد :

یا اباذر، انی احب لک ما احب لنفسی انی اراک ضعیفا فلا تامرن

علی اثنین و لا تولین مال یتیم

اباذر ، من آنچه برای خودم دوست دارم برای تو نیز دوست دارم و برای تو نیز می خواهم . ولی تو از نظر مدیریت و مسئولیت پذیری ضعیف و ناتوانی . پس هیچگاه مدیریت و ریاست حتی دو نفر را هم به عهده نگیر و سرپرستی مال یتیمی را هم قبول نکن . 
از این حدیث شریف چند نکته استفاده می شود :
1- همیشه باید در تذکر دادن به دیگران نقاط مثبت وی را هم بگوییم
2- تذکر در فضای صمیمی و با ملایمت و زبانی خوش داده شود
3 - مومن  و انسان خوب بودن با مدیر موفق بودن دو چیز است البته جمع شدن ان با هم خیلی خوب است .
4- مدیریت مانند سرپرستی مال یتیم حساس و ظریف است .